عنوان صفحه تکی وبلاگ

خانه های مسکونی به احتمال زیاد به مهم ترین مرکز زندگی انسان ناشی از پیشرفت تکنولوژیکی تبدیل خواهند شد. خانه های فعلی جهت رسیدن به این هدف در آینده کافی نیستند. لذا صنعت مسکن، در بیشتر قسمت ها در برابر تغییرات، مقاوم، ناکارآمد و بی توجه به نیازهای آینده است. بیشتر مردم در خانه هایی غیر منعطف، به روزنشده و با طراحی غیر هماهنگ با نیازهای کاربران زندگی می کنند. از این رو در ادامه به طراحي خانه هوشمند خواهیم پرداخت.

در حال حاضر بیشتر تحقیقات انجام شده برروی خانه های هوشمند بدون در نظر گرفتن شیوه استفاده و سبک زندگی کاربران، در زمینه بهبود بالقوه دستگاه ها تمرکز کرده اند. اين نوشته با توجه به نقش معمار داخلی، بر روی تغییر فعالیت ها و به تبع آن تغییرات فضایی در نتیجه تغییر تکنولوژِی تمرکز شده است. سوال اصلی در این فصل این است که، چگونه خانه هوشمند فضایی پاسخگو به زندگی جدید همراه با تکنولوژی جدید فراهم می کند؟

راهکارهای طراحی  در خانه هوشمند

با توجه به تجزیه و تحلیل های پیشین ،زمانی که تحولات تکنولوژیکی از طریق طراحی و اجرای خانه هوشمند  وارد شود،  تغییرات اساسی در شکل گیری فعالیت ها ایجاد می شود و زندگی جدیدی تشکیل خواهد شد. به منظور  تسهیل در  سبک زندگی متفاوت در داخل خانه هوشمند،  جهت رسیدن آرامش واقعی برای افزایش  رضایت و پذیرش کاربران  برخی از ویژگی های فضایی مورد نیاز است. علاوه بر این، زمانی که تغییر فضا  منشا زمینه طراحی باشد سوالاتی درباره ی مسائل مدیریت و بازاریابی مسکن در آینده به وجود می آید.

سوالات مدیریت و بازاریابی مسکن در آینده

• چگونه طرح پلان در یک خانه تحت تاثیر قرار می گیرد؟
• برای یک طرح بندی کلی شبیه به طرح خانه ای در آینده، زمانی که چند تکنولوژی جدید با فضاهای مختلف مورد نیاز ادغام شوند، چه باید کرد؟
• برای طراحي خانه هوشمند ، چگونه باید الگوهای طراحی مختلف به منظور تعمیم دادن تجارب فن آوری های جدید فرموله شده و توسعه یابند؟
• چگونه باید فضاهای خانه برای پشتیبانی از فعالیت های مربوط به فن آوری های جدید طراحی شوند؟
• سازمان دهی زمان و مکان برای فعالیت های روزمره در محیط خانه هوشمند چگونه است ؟

برای رسیدن به راهکارهای طراحی باید سوال های بالا پاسخ داده شوند. برای پاسخ به این سوالات باید  تغییرات فضایی را بررسی کنیم چرا که  با توجه به چارچوب کاربر محور ارائه شده در قسمت های پیشین،  به منظور تسهیل در چنین سبک زندگی متفاوتی در داخل خانه های هوشمند،  ویژگی های فضایی جدیدی جهت تامین آرامش واقعی کاربران مورد نیاز است.

تغییرات فضایی

در نتیجه در این بخش  تغییرات فضایی در  سه دسته طبقه بندی می شود:

• تغییرات در سازمان فضایی داخلی در سه عرصه اصلی، که فضاهای زندگی هوشمند را تشکیل می دهد(عرصه جمعی خانواده و عرصه شخصی، آشپزخانه هوشمند، محل کار هوشمند و روابط میان آنها)
• انعطاف پذیری میان آنها
• صرفه جویی در فضا

تغییرات در سازمان فضایی داخلی

با توجه به دامنه تغییرات سازمان فضایی داخلی، تمرکز این رساله بر روی چهار فضای  اصلی از قبیل  فضای آشپزخانه، فضای زندگی (نشیمن)، اتاق خواب،  فضای کار و روابط میان آنها خلاصه شده است. این چهار حوزه اصلی عمدتاً توسط فن آوریهای هوشمند در طراحي خانه هوشمند تحت تاثیر قرار می گیرد.

آشپزخانه هوشمند

در حالی که آشپزخانه های امروزی هنوز هم یک فضای مشخص و مهم در خانه  است، در خانه های آینده آشپزخانه به عنوان یک مکان مهم برای جمع آوری خانواده و پخت وپز خواهد  بود.  با بررسی آشپزخانه در قسمت های پیشین می توان نتیجه گرفت که در خانه های امروزی، معمولاً  فعالیت های مرتبط به پخت و پز انجام می شود.

طراحی فعلی آشپزخانه بر مبنای مثلث کار صورت می گیرد. لذا از جنبه فعالیت های اجتماعی و ارتباطی محدود است. اما امروزه خانواده ها می خواهند آشپزخانه  به اندازه کافی به عنوان یک مکان چند منظوره  بزرگ باشد و سرویس دهی کند.مانند :

محلی برای انجام  تکالیف، صنایع دستی و پرداخت صورت حساب همزمان با لذت بردن از نوشیدن یک فنجان قهوه.  قابل  پیش بینی است که بیشتر مردم  به دلیل اینکه زم ان بیشتری را در خانه به سر ببرند،  متمایل به داشتن  آشپزخانه یکپارچه با فضای زندگی هستند تا بتوانند فعالیت های چند منظوره  خود را انجام دهند.

لذا با  درک این تمایل، ایده های آشپزخانه های هوشمند سعی در یکپارچه سازی فضای زندگی با آشپزخانه  دارند مخصوصاً زمانی که تکنولوژی های هوشمند مثل دستگاه های هوشمند و  بی سیم این امکان را عملی  می سازد. لذا با بررسی تغییرات فضایی در آشپزخانه الگوهای جدیدی برای طراحی تعریف می شوند که  عبارتند :

طراحی آشپزخانه هوشمند

برای طراحي خانه هوشمند و آشپزخانه هوشمند چها ر نوع الگو یا مدل ارائه شده است که می توان با توجه  به مساحت خانه از آنها استفاده کرد. در مدل ارائه شده توسط شرکت فیلیپس با میز هوشمند تعاملی، یک نمونه ی  خوب از آشپزخانه های آینده است؛ که نشان دهنده نقطه کانونی هر خانه یعنی آشپزخانه است.

دوستان و  اعضای خانواده دور این میز هوشمند جمع می شوند، استراحت می کنند، حرف می زنند و شاید در پخت وپز کمک کنند .در این آشپزخانه نقطه مشخصی برای پخت غذا بر روی میز هوشمند وجود ندارد؛ بلکه  می تواند در هر نقطه ای از میز انجام شود. این میز می تواند  به طور همزمان میز غذا خوردن و اجاق گاز  باشد.

میز هوشمند تنها برای صرفه جویی در فضا نیست بلکه باعث می شود آشپزخانه اجتماعی تر و راحت تر شود. بقیه شرکت های ارائه دهنده  سه مدل دیگر، به بهبود ادغام فعالیت های آشپزخانه مرتبط با زندگی  تلاش می کنند.

آشپزخانه هایی بدون مرز فیزیکی و دیوار، که می تواند چند فعالیت را مانند سرگرمی،  ارتباطات اجتماعی، فعالیت های مجازی، فعالیت های کاری و جمع های خانوادگی به طور هم زمان  پشتیبانی کند. به طور کل، این هر سه ایده، سعی بر معرفی آشپزخانه ای بدون مرز دارد که فعالیت های  مختلف را پشتيباني می کند.

فضاي زندگی هوشمند (نشیمن)

نشیمن های امروزی معمولا محدود به تلویزیون می شود و مبلمان به صورت غیر فعال اطراف تلویزیون متمرکز می شود. در حالی که فضای زندگی هوشمند حالت تعاملی دارد و فعالیت های مختلفی را در خانه های آینده پشتیبانی می کند. نشیمن در خانه هوشمند بیشتر تحت تاثیر دیوار هوشمند قرار دارد. در این فضا امکان انجام دادن فعالیت ها به طور همزمان یا در زمان های مختلف وجود دارد.

هر دو فعالیت های تعاملی و غیر تعاملی مانند تماشای تلویزیون، بازی کودکان، آموزش از راه دور، کار از راه دور و ارتباط از راه دور توسط دیوارهای هوشمند از طریق اینترنت انجام می شود. این جنبه های تعاملی جدید تحت تاثیر مکان دیوارهای هوشمند، چیدمان وسایل و مبلمان و کل  فضا قرار می گیرد در نتیجه، در اتاق نشیمن فعالیت های مختلفی اطراف دیوارهای هوشمند صورت می گیرد و مدل جدیدی از سطوح مختلف حریم خصوصی فعالیت ها در نشیمن فراهم می شود.

می توان برای خلق اتاق نشیمن هوشمند، چندین منطقه ی انعطاف پذیر در یک فضای چند منظوره طراحی کرد. این مناطق را با توجه به فعالیت های کاربران می توان با هم ادغام کرد یا ازهم جدا کرد. میتوان از طریق ایجاد یک خانه ساده با سیستم دیوارهای قابل تغییر، مناطق مختلف در یک فضا ایجاد کرد.

طراحی فضای نشیمن هوشمند

همان طور که در قسمت بالا بررسی شد جهت طراحی فضای نشیمن هوشمند پنج الگو یا مدل ارائه شده است که می توان با توجه به متراژ خانه و نیاز خانواده از آنها استفاده کرد. در تمام این پنج مدل با استفاده از یک یا چندین دیواره هوشمند، سعی بر انعطاف پذیری و استفاده چندمنظوره از فضا است. در بعضی مدل ها، حریم خصوصی فعالیت ها در اطراف دیواره نیز حفظ می شود و در برخی با بقیه فضا ادغام مي شود.

عرصه های خصوصی هوشمند (اتاق خواب)

اتاق خواب در خانه ی امروزی در عرصه ی خصوصی قرار می گیرد، که بیشتر در شب برای انجام فعالیت های فردی مورد استفاده قرار می گیرند. رابطه ی بین عرصه خصوصی و عمومی یک مساله مهم در مطالعات سازمان فضایی خانه های هوشمند آینده است که با توجه به تغییر الگوهای اجتماعی در خانه هوشمند استفاده می شود.

در خانه های هوشمند به جای آن که یک خانه به یک سری اتاق تک عملکردی تبدیل شود، معمولا به عنوان یک مجموعه از مکان های چند منظوره که در آن فعالیت های مختلف روزانه توسط افراد خانواده انجام می شود در نظر گرفته می شود.

فرد در خانه نیاز به یک اتاق خواب به عنوان یک منطقه خصوصی جهت هدفی فراتر از خواب دارد. بنابراین، هنگامی که محل وقوع فعالیت ها از اتاق خواب تغییر و در فضاهای دیگر انجام می شود؛ به نظر می رسد اتاق خواب به صورت سبک فعلی مورد نیاز نخواهد بود. شاید مناطق خواب به عنوان عرصه ی  خصوصی جانشین شوند. به هر حال اتاق خواب های هوشمند به صورت خیلی منعطف خواهند بود. لذا با بررسی تغییرات فضایی در اتاق خواب و عرصه ی خصوصی الگوهای جدیدی برای طراحي خانه هوشمند تعریف می شوند که عبارتند از:

همان طور که در قسمت بالا بررسی شد جهت طراحی عرصه های خصوصی هوشمند سه الگو یا مدل ارائه شده است که می توان با توجه به متراژ خانه و نیاز خانواده از آنها استفاده کرد. در تمام این سه مدل با استفاده سعی بر انعطاف پذیری فضا و استفاده چندمنظوره از فضا است.

فضای کاری هوشمند

در طول قرنهای گذشته، فضای کار و خانه هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی مجزا شدند. اما امروزه تمایل به دور کاری زیاد شده است و دوباره سعی بر ادغام این دو حوزه است. افراد به طور فزایندهای شروع به کار در خانه به صورت پارهوقت یا تمام وقت کردند.

تغییرات در ماهیت کار از جمله پیشرفت فنآوری، انعطاف پذیری ساعات کاری و دورکاری باعث میشود کار با زندگی در خانه در هم می آمیزد. در خانه های هوشمند مرز بین فضای کاری و فضای زندگی از بین خواهد رفت. مزیت مهم در خانههای هوشمند این است که فرد برای کار کردن نیاز به یک فضای خاص ندارد. هر گوشه ای از خانه مناسب فضای کاری است.

همان طور که در قسمت بالا بررسی شد جهت طراحی فضای کاری هوشمند سه الگو یا مدل ارائه شده است که میتوان با توجه به متراژ خانه و نیاز خانواده از آنها استفاده کرد. در تمام این سه مدل فضای کاری به فضای خاصی محدود نمی شود.

انعطاف پذیری میان آن ها

مزیت اصلی تکنولوژی هوشمند در محیط خانه، بهبود سطح انعطاف پذیری در راه انجام فعالیت هاست. خانه هوشمند به کاربران اجازه می دهد تا فضاهایی با جریان باز و چندمنظوره را، به جای فضاهایی با اتاق های مشخص و محدود تجربه کنند. لذا انعطاف پذیری در خانه هوشمند بسیار بیشتر است.

نتیجه نهایی در این خانه ها می تواند خانه ای با فضای باز با مناطق چند منظوره، مجهز به مبلمان و وسایل هوشمند باشد که دارای انعطاف پذیری بالايی است. مثال های موجود انعطاف پذیر اولیه خانه های هوشمند دارای یک فضای باز و هسته اصلی است و بقیه فضاها در اطراف آن هستند.

صرفه جويي در فضا

خانه های هوشمند سهم زیادی در صرفه جویی در فضا دارد که عبارتند از:

•  کاهش نیاز به فضای فیزیکی برای فعالیت های خاص به دلیل وجود تکنولوژی و شبکه دادها
•  کاهش نیاز به فضای فیزیکی مجزا برای فعالیت های کاری به دلیل یکپارچگی بین فضای کاری و زندگی
•  کاهش تعداد دستگاه ها در خانه
•  ترکیب چند منطقه با یکدیگر و محو کردن مرزهای بین آنها بوسیله فضاهای چند منظوره
•  استفاده از فضای مجازی به جای فضای فیزیکی بوسیله فعالیتهای از راه دور
•  استفاده از وسایل و مبلمان انعطاف پذیر و چند منظوره
•  بهبود انعطاف پذیری فضا

I am text block. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

ساخت بهتر، نه بزرگتر

در این روش طراحی ” ساخت بهتر، نه بزرگتر” یکی از مزایای بزرگ از مفهوم خانه هوشمند است که نیاز به تحقیق بیشتر در مطالعات خانه های آینده دارد. صرفه جویی در فضا، لزوماً به معنی داشتن فضاهای کوچکتر نیست اما فضاهای چندمنظوره انعطاف پذیری و فعالیت های تعاملی و چند منظوره را پشتیبانی می کنند. با توجه به چالش های پایدار، امکان صرفه جویی در فضا توسط خانه های هوشمند به تولید مسکن برای ایجاد امکانات رفاهی، صرفه جویی در انرژی و سازگاری بیشتر با سبک زندگی آینده کمک می کند.

همه احتمالات تغییرات فضایی هوشمند باعث افزایش ارزش این خانه ها برای افرادی که دارای سبک زندگی شلوغ، و افرادی که وقت و پول زیادی صرف حمل ونقل خود، بین فضاهای کاری و زندگی می کنند. از این رو انتظار میر ود که محدوده گستردهای از اقشار جامعه مانند افراد مجرد، زوجهای جوان و خانواده های کم درآمد، افراد مسن که نیاز به مراقبت دارند؛ به سمت خانه های هوشمند جذب شوند. در نهایت خانه های هوشمند می تواند پاسخگوی چالش های پایدار باشد و با استفاده از تکنولوژی های فنی باعث بالا بردن کیفیت زندگی شود.

b2n